Ervaringen inleiden bevalling - moeders aan het woord

Eerder schreven we al over het inleiden van de bevalling, wat hierbij komt kijken en wanneer er wordt gekozen om de bevalling in te leiden. Vandaag vertellen twee moeders hun ervaringsverhaal over ingeleid worden en hoe zij op dit proces en de bevalling terugkijken.  

Ervaringen inleiden bevalling

Aafje heeft twee kinderen, Niels en Stein. Bij haar laatste zwangerschap is Aafje ingeleid, omdat Stein voorlag op de groei en zij de diagnose zwangerschapsdiabetes had.

"Ik zag net als bij de eerste niet tegen de bevalling op. Natuurlijk is het altijd spannend. Mijn eerste bevalling liep ook alles behalve soepel, maar ik liet het ook deze keer gewoon over mij heen komen."

Stein, zoon van Aafje. 

INleiden bevalling Aafje

Toen Aafje in week 34 voor controle naar het ziekenhuis ging, bleek dat Stein voorliep op de groei. De gynaecoloog besloot daarom dat Aafje met 38 weken ingeleid zou worden. Maandag 12 januari moesten zij en haar partner zich melden op de afdeling verloskunde. Daar kreeg zij 6 tabletten (verspreid over meerdere dagen), die ervoor zorgden dat de baarmoedermond rijp werd.

"Er gebeurde niets en dus werd ik naar huis gestuurd. De maandag erna kon ik weer komen en kreeg ik gel ingebracht om de baarmoedermond rijp te maken. Intussen plaatsten ze ook de eerste ballonkatheter. Dat was erg pijnlijk, want alles zat nog best dicht. De ballon moest zorgen voor ontsluiting. Diezelfde avond liet deze los. Helaas, de ballon was per ongeluk leeggelopen..." 

INLEIDEN BEVALLING Constance

Constance werd ingeleid bij haar eerste kind wegens zwangerschapssuiker. Zij was net zwanger en was al alert op zwangerschapssuiker om de volgende redenen:

• in verband met diabetesrisico is Constance iets zwaarder;
• suiker kwam voor in de familie;
• wegens één eerdere miskraam;
• en trombose in het verleden (dus slikte zij bloedverdunners). 

"Tussen de 12 en 16 weken had ik een koolhydratenverslaving, ik wilde voornamelijk brood eten. Ik merkte dat ik last had van mijn suikerspiegel. Het ziekenhuis vond een suikertest te vroeg en dus kreeg ik hem met 20 weken. Ik had gelijk en had zwangerschapssuiker. Maar, los daarvan geloof ik dat iedereen een hoge suikerspiegel krijgt na het drinken van een enorm suikerhoudend drankje die je moet drinken tijdens de test."

Oliver (zoon van Constance), hier net geboren. 

Besluit om ingeleid te worden 

Vanwege het gezondheidsrisico wilde het ziekenhuis dat Constance op dieet ging en insuline zou krijgen. Constance wilde de insuline niet direct en probeerde met een dieet haar spiegel op orde te brengen. Dit is haar tot en met week 34 gelukt. Daarna moest zij zichzelf één keer per dag een minimale hoeveelheid insuline toedienen.  

"Met zwangerschapssuiker word je bijna altijd ingeleid, tenzij het goed gaat. Helaas hoorde ik in week 36 dat ik met 38 weken toch moest worden ingeleid vanwege de insuline. Ik kreeg verplicht een ruggenprik. Ik was hier ontzettend bang voor, maar achteraf was ik juist blij met de ruggenprik, omdat ik hierdoor de weeën niet voelde."

Stein, inmiddels qua groei een gemiddelde baby.

Afloop bevalling Aafje

Terug naar Aafje, bij wie het inleiden maar niet lukte. Uiteindelijk had Aafje 2 centimeter ontsluiting, al durfde het ziekenhuis haar vliezen niet te breken, omdat het hoofdje van Stein erg hoog lag. Maandagochtend (2 weken na de eerste start) was het de bedoeling dat ze Stein in haar bekken gingen duwen om zo de vliezen te breken. Toen bleek dat Stein in één nacht tijd in een dwarsligging was gaan liggen.

Een keizersnede 

Uiteindelijk was er nog maar één oplossing en dat was een keizersnede. En zo beviel Aafje op maandag 26 januari om 14:45 uur van een gezonde en flinke jongen. Stein was 56 centimeter en woog 4640 gram. 

"De suikerwaardes van Stein waren na de geboorte meteen goed. De (mogelijke) zwangerschapsdiabetes bleef dus dubieus. Ik kijk ondanks alles met mooie herinneringen terug naar de bevalling. Het heeft heel wat moed, energie en vooral geduld gekost, maar dan heb je ook wat."

Oliver, zes maanden oud. 

Afloop bevalling constance 

Terug naar Constance, die erg opzag tegen het inleiden en de ruggenprik, maar bij wie het uiteindelijk meeviel. Met 38 weken en 3 dagen is zij (na 17 minuten persen) bevallen van baby Oliver. Hij was 50 centimeter en woog slechts 3065 gram (minder dan Constance en het ziekenhuis verwacht hadden). 

"Ik heb een prettige ervaring gehad met de bevalling en de ruggenprik heeft daar aan bijgedragen. Ik heb geen weeënstorm of heel veel pijn gehad. Ik heb een knop omgezet en was heel relaxt. Ik was van tevoren bang, maar heb mij uiteindelijk overgegeven. Het inleiden zelf vond ik wel slopend, omdat je precies weet (ongeveer) wanneer je kindje geboren wordt, maar je toch moet wachten."

Constance mocht na 24 uur samen met haar gezinnetje naar huis. Oliver was gezond en had geen suiker. Constance had veel verhalen gelezen die haar bang hadden gemaakt, maar achteraf gezien was dit niet nodig geweest.