Vier keer is scheepsrecht

Zaterdagmorgen, uurtje of negen. Mijn vrouw wordt wakker en duikt het toilet in. “Ik ga even kijken hoor” roept ze naar me. Ze is overtijd. Ik mompel wat vanuit de slaapkamer terwijl ik me nog eens omdraai. Sinds zeven maanden zijn we het aan het ‘proberen’. En waar ik de eerste maanden nog enthousiast mee uit bed sprong is dat enthousiasme na ruim een half jaar van negatieve zwangerschapstests iets getemperd. Dus blijf ik na dat feestje van gister nog lekker even liggen.

Routine

Zoals elke maand rond deze tijd pakt mijn vrouw een plastic bekertje. Zo’n ribbelding waar je op je werk ook van die slappe koffie uit drinkt en vult het met urine. Dat bekertje gaat dan mee naar de badkamer waar de zwangerschapstesten liggen. Ik hoor hoe ze het laatje met de plastic staafjes opentrekt en er een test uithaalt. Het ding wordt uitgepakt en aan het geritsel van het bekertje maak ik op dat de test er in gaat. “Hij zit er in” roept ze naar me vanuit de badkamer. Ondanks dat het een latertje was gisteravond ben ik ineens klaarwakker en voel ik een lichte spanning opstijgen. Ik hoop dat deze raak is denk ik bij mijzelf.

"Ik weet niet of ik haar eerst zal omhelzen of eerst naar de koelkast zal rennen om de Jip en Janneke champagne te ontkurken."

Onverwachts

Mijn vrouw blijft akelig stil en ik begin me ongerust te maken totdat ik een verbaasde “Huh?” uit de badkamer hoor. Nieuwsgierig loop ik naar haar toe waar ze me met grote ogen staat aan te kijken. “Moet je nou zien” roept ze vol verbazing. “Ik kijk op de test en zie daar een kruis. Een dik zwart kruis. Kan niet missen. Die is raak. “Ik geloof het haast niet” zegt ze. “Zullen we er nog één doen?” En voor ik iets heb kunnen zeggen ligt de tweede test er al in. Twee minuten later: bingo. Weer positief. “Schatje, je bent zwanger” roep ik enthousiast. Maar ze lijkt me niet te horen.

Nog een test

Weer gaat het laatje open. Nog een test. Met verbazing zie ik hoe de derde test in het bekertje verdwijnt. En ook die is positief. Terwijl ik uit blijdschap niet weet of ik haar eerst zal omhelzen of eerst naar de koelkast zal rennen om de Jip en Janneke champagne te ontkurken lijkt mijn vrouw nog steeds niet zeker van d’r zaak. Vertwijfeld kijkt ze me aan. ‘Tja, die drie tests zijn allemaal van hetzelfde merk. Misschien moeten we d’r ook nog één van een ander merk proberen.” zegt ze. Ik kijk toe hoe ze de test uitpakt en in het bekertje plaatst.

Na enkele minuten kijkt ze me eindelijk blij aan en is ook zij overtuigd. We zijn zwanger!