Fotocredits: Babygebaar Petrina
Ruth gaat voor het eerst met haar drie kleine meisjes naar een babygebaren-cursus. Hoe gaat dat allemaal en wat leer je er precies?
Onlangs raadde iemand me aan om met mijn dochters deel te nemen aan een cursus babygebaren. Mijn eerste reactie was ‘Leuk! Doen we aan mee!’. Ik had er enthousiaste verhalen over gehoord en toen ik over dit onderwerp las was mijn interesse al gelijk gewekt.
Vervolgens begon ik na te denken over hoe ik dit plan- en reistechnisch voor elkaar ging boksen. Mijn kleine meisjes zijn namelijk vliegensvlug en bijzonder onderzoekend. In mijn eentje met hen op stap ben ik voornamelijk achter ze aan aan het rennen.. Maar ach, om niet gelijk in doemdenken te vervallen probeerde ik het van de positieve kant te blijven zien. Een leuk tweewekelijks uitstapje, een nieuwe omgeving, andere kinderen, liedjes zingen en boekjes lezen. Hartstikke leuk voor mijn drie kleine bengels. En wie weet leerden we er ook nog wat van!
Ik regelde met mijn moeder dat ze alle keren mee kon gaan en zo gezegd zo gedaan vertrokken wij een aantal weken geleden richting Dordrecht voor de eerste les. Enthousiast werden we welkom geheten door Ilona, onze babygebaren trainster. Een leuke vrouw van halverwege de dertig, met al een aantal jaren ervaring in het gebruik van gebarentaal. Met haar dochter Livia erbij als voorbeeld van hoe goed de gebaren kunnen ondersteunen bij de gesproken taal, gingen we aan de slag.
De bijeenkomsten vonden plaats in een kinderdagverblijf, dus de ruimte was goed op kleine kinderen ingericht. Dat is prettig, zeker met drie, zodat ik het opletten een beetje kon laten varen. Iedere bijeenkomst duurde zo’n 50 minuten. Hierin hield Ilona een vaste indeling aan met uitleg, oefenen, ruimte voor vragen, een verhaal voorlezen (inclusief de geleerde gebaren van die dag) en liedjes zingen met gebaren. Elke keer kwam een ander thema aan bod zoals het gezin, verzorging, dieren en vervoer.
Onze groep was veelzijdig; jonge moeders, iets oudere moeders, mijn moeder en kinderen in de leeftijd van een half tot drie jaar. De een kwam omdat zij actief aan de slag wilde gaan met het gebruiken van gebaren, een ander meer voor de lol of om er kennis mee te maken. Eén ding hadden we gemeen: het open staan voor plezier maken met je kind!
Per bijeenkomst werden zo’n 10 nieuwe gebaren behandeld. Ilona zei het volgende:
Om de gebaren bij je kind aan te leren is het van belang dat de gebaren consequent gebruikt worden door jou als ouder. Alleen dan zal en kan je kind de gebaren eigen maken en zelf gaan gebruiken.
Dat was duidelijk. Gebarende dochters heb ik mezelf dan ook niet als einddoel gesteld, maar een paar gezellige ochtenden daarentegen wel.
De cursus was erg leuk om aan deel te nemen. Ik heb veel gebaren geleerd die de belevingswereld van jonge kinderen raken. Mijn meisjes hebben het naar hun zin gehad en speelden lekker tussen de verhalen en liedjes door. Het consequent toepassen van alle gebaren thuis is mij een brug te ver. Daar heb ik het gewoon veel te druk voor. Wel probeer ik inmiddels bij het lezen van sommige verhaaltjes en het zingen van liedjes de bijbehorende gebaren te gebruiken. En het leuke is dat ik af en toe zie dat ze herkend en begrepen worden.
Het enige nadeel vond ik het tijdstip van de cursus. Om 10.00u startte de groep en om 9.30u gaan mijn meisjes meestal naar bed. Voordeel is dat ik erachter kwam dat mijn dochters best flexibel kunnen zijn. We schrapten op deze dagen het dutje en iedere keer weer reed ik met 3 tevreden snurkertjes in de auto terug naar huis.
Ruth
Wil je meer informatie over babygebaren? Lees dan het artikel Babygebaren en kijk op babygebaar voor meer informatie.
Andere artikelen in deze categorie