Voor het eerst naar de crèche

En daar gaat ze, eindelijk kwamen we op dat punt, ze ging voor het eerst naar de crèche. Ik zwaaide haar uit en keek treurig. Mijn kleintje is de hele dag met andere mensen. Mensen die ik niet ken, mensen die haar nog niet kennen. Zal dit goed gaan? Ach wat zeur ik toch, het zijn hele lieve mensen, vertrouwen hebben!

They love baby's

Ze wordt verplicht de hele dag vertroeteld, want baby’s.. they love baby’s. Ook heeft ze bergen speelgoed tot haar beschikking en ontmoet ze nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Dus tja, wat is er dan zó erg??

Wel even wennen de creche

Ze is nog een baby, dus of ze het überhaupt doorheeft dat ze naar de crèche moet?

Ik weet het niet, ze is nog zo klein. Zal ze het eigenlijk wel beseffen, deze nieuwe wereld die ze nog niet kent? Ik betwijfel het. Wel kan ik één iemand opnoemen die het allemaal heel goed beseft en moet wennen, dat is haar Mama.

Back to reality

Er komt een moment dat je weer de normale wereld in moet, hup, je wordt radicaal van die roze wolk getrokken en het dagelijkse ritme begint er weer in te sluipen. Natuurlijk is elke mama anders. De een geniet wat langer van haar kroost, de ander gaat het liefst de dag na haar zwangerschap weer aan het werk en weer een ander combineert werk en privé.

Bezige bij

Ik ben zo’n moeder die het fijn vind om dingen te ondernemen, dingen aan te pakken en niet stil te zitten qua werk. Ik heb niet voor niets een standaard to-do list in gebruik. Zowel voor werk als privé. Misschien heel vermoeiend voor sommigen, dat snap ik uiteraard! Maar ik ben gewoon een behoorlijke bezige bij, kan het ook niet helpen…

 

Werken en baby combineren, ehhh...

Nou moet ik zeggen dat ik van te voren natuurlijk nooit had kunnen bedenken hoe ik mijn invulling zou geven aan het combineren van werk & een baby. Want wat is goed en wat is fout? Dat is de vraag die elke moeder zichzelf zal stellen. Het is niet slecht als je werkt en het is niet slecht als je fulltime moedert. Het is niet slecht als je parttime werkt, maar het is ook niet slecht als je niets doet. 

Het is maar net waar je hart ligt en waar je je goed bij voelt. Eigenlijk is elke beslissing die je neemt een twijfelgeval, als je teveel werkt klagen we dat we geen tijd hebben voor onze kids en als we niks doen verlangen we naar een bezigheid. Wat maakt ons dan echt gelukkig?

Eigen invulling geven

Hummeltjes willen vaak maar één ding: liefde. Het maakt hun niet uit of je fulltime werkt en je pas 's avonds die liefdevolle knuffel geeft of dat voorleesuurtje toepast. Je kunt namelijk ook de hele dag thuis zijn en er eigenlijk NIET zijn. Snap je? Dan zullen ze zich dat voorleesuurtje later meer herinneren. En blij zijn dat je de tijd voor hun hebt genomen. Om 18.00 haal ik haar weer op van de crèche. Ze kijkt en ze lacht. Ze herkent me, ik smelt!

'Is ze lief geweest vandaag?" vraag ik aan de leidster. "Ze was fantastisch: slaapt goed, drinkt goed, lacht veel," zegt de leidster.

Ik glunder, fantastisch galmt er door mijn hoofd. Ze was fantastisch…. Vol trots gaan we naar huis. "Tot woensdag!" Roep ik ietwat enthousiast en luidruchtig. Wat ben ik blij dat zich zo goed gedraagt op de crèche, denk ik bij mezelf. Het zal de pijn wat meer verzachten bij het wegbrengen de volgende keer!