Xanne is wederom terug met een column. Dat moeder zijn bijzonder is dat kon ik wel van mensen aannemen maar dat het zo onwerkelijk is en het je een extreem gevoel van blijheid geeft, dat kun je alleen maar zelf ervaren. Dat besef ik nu!
Alweer 9 weken oud is de kleine meid. Ik kan het nog steeds niet geloven dat dit kleine wondertje ineens in ons leven is gekomen.
Ik lees mijn columns terug en ik besef dat tijd maar een raar ding is… Zo zat zij in mijn buik en zo hoorde ik haar eerste huiltje, zag ik haar mooie haartjes en kon ik haar voor het eerst vasthouden. Dat moeder zijn bijzonder is dat kon ik wel van mensen aannemen maar dat het zo onwerkelijk is en het je een extreem gevoel van blijheid geeft, dat kun je alleen maar zelf ervaren. Dat besef ik nu!
Het begon 9 weken geleden ongeveer zo:
Ik: Schat, het is begonnen…we moeten de verloskundige bellen ..wat is het nummer… WAT IS HET NUMMERRRR. Hij: ……Huh, wat….waar…wat…he…zzz!?? Ik: Nee echt, we moeten nu bellen ik ga bevallen. Hij: Lieverd, laten we eerst even de weeën app downloaden dan kunnen we kijken of het écht is begonnen, rustig, relaxed, het komt goed. Ik: NEEEEEEE KOMT NIET GOED.. GEEN TIJD …. SCHIET OP MET DIE STOMME APP!!
Ok ik was dus in slaap gevallen, geen bevalling, vals alarm, niks aan het handje. Maar goed, ik dacht wel even is dit nou hoe het zal gaan? Voelt die pijn van een wee nou ongeveer zo? Dit was 3 dagen voor de uitgerekende datum. ‘Bekijk t maar lekker pap en mam, ik blijf nog even lekker zitten’ dacht die kleine zeker, ze wilde er nog niet uit!
Maar 6 dagen later, drie dagen na de uitgerekende datum was het zover. Daar was ze dan eindelijk. Ons sinterklaascadeautje! Hallo kleine Puck! De bevalling duurde *&^%$#*&^ 19 uur!!! Maar hé ook dit cliché is waar, je vergeet de pijn heel snel als jouw kindje op je buik ligt ;-) .
Tijdens de kraamtijd leefde ik op adrenaline & verliefdheid op onze baby. Soms vergat ik te eten, soms vergat ik te slapen (tja weer die verdomde verplichte middagdutjes) en soms kreeg ik niet eens de kans om hier überhaupt allemaal over na te denken. Wat een onwerkelijke periode komt je tegemoet. Een klein meisje die je elke dag weer aankijkt met een blik van, ga jij voor mij zorgen? Maar ook de lieve mensen die op bezoek komen met al hun cadeaus & zorgzaamheid! Nu de rust weer een beetje is wedergekeerd kan ik lekker optimaal van ons meisje genieten. Veel wandelen, goed voor je lijf ;) en samen leuke dingen doen. Wat een geluk is dat!
Straks begint de regelmaat weer, werken, to-do lijstjes en vooral multi-tasken. Daar zie ik stiekem wel een beetje tegenop. Maar gelukkig mag ik eerst nog heel even genieten en proberen wat rust te nemen. (komt niet in mijn woordenboek voor!)
Tot snel!
Liefs, een dolgelukkige mama van Puck!
Andere artikelen in deze categorie