Pas schreef ik hier dat ik me niet zomaar gek laat maken. Dat klopt. Zelfs niet door drie kleine meisjes op ontdekkingsreis...
Pas schreef ik hier dat ik me niet zomaar gek laat maken. Dat klopt. Zelfs niet door drie kleine meisjes op ontdekkingsreis. Maar er zijn van die momenten..
Hoewel de potjes en pakjes babyvoeding van tegenwoordig best goed zijn, probeert deze mama toch dagelijks een verse (nou ja, geregeld ook uit de diepvries) hap op tafel te zetten. Ik hoor je misschien denken ‘Hoe moeilijk wil je het jezelf maken met drie?’! Maar alles voor een gezonde maaltijd die ook smaakt naar wat de titel belooft.
Eens in de zoveel tijd sla ik bergen groente en fruit in op de markt. Ik sjouw me een breuk, maar ik vind het het waard. Op zondag offer ik mijn dag op en sta ik te schillen, pellen, koken, roeren en pureren. Vervolgens stamp ik de vriezer vol en kunnen we er weer een tijdje tegenaan.
En dan is het etenstijd! Sinds de introductie van de hapjes een waar eetfestijn voor onze meisjes. Ze smullen en smikkelen ervan. Thank God, een hele goedmaker voor al mama’s bloed, zweet en tranen. Maar, ken je dat? Van die baby’s die op een gegeven moment alles zelf willen doen. Ja, ook eten. Maar hoe?! En zo is het de laatste tijd iedere keer feest! De hapjes vliegen me om de oren. En op m’n kleren, en op die van hen, en op de grond en op de stoel.. En ga zo nog maar even door!
Van de Club van relaxte moeders (zie boven) heb ik inmiddels geleerd dat alles een fase is. Dus ik blijf vrolijk en zing liedjes om het eten gezellig te houden. Er komt immers een tijd dat ik hier lachend op terug kijk. Maar soms, diep van binnen, pruttel ik als ik weer te laat ben om een enthousiast handje tegen te houden. Yes, daar gaat weer een hap. Ernaast...
Na wat slabberspeurwerk op het net, advies inwinnen bij vriendinnen en ellenlange geduld ben ik er achter dat de perfecte slab en eettechniek nog niet door mij gevonden zijn. Daarom zet ik mijn zoektocht voort en proberen we hier slab na slab uit. Ondertussen worden mijn lieve monsters steeds groener en groener..
Ik betrapte mezelf er laatst op dat ik een beetje aan het dagdromen was, gewoon tussen alle drukte door. Maar ook op de momenten dat ik vroeg naar bed ga en niet kan slapen, dan heb ik het ook. Dan slaan m’n gedachten ineens op hol. Ken je dat? Op deze momenten ben ik een soort uitvindster in spé en bedenk ik allerlei nieuwe dingen en oplossingen om al m’n dagelijkse probleempjes de baas te kunnen zijn. Ook het oei-ik-knoei-probleem is al geregeld de revue gepasseerd.
Terug in gedachten zie ik ineens de ideale oplossing voor me. Baby-eet-zakken, makkelijk afwasbaar en met een leuk design! Een soort vuilniszak eigenlijk, met elastiek aan de bovenkant. Baby erin en de zak sluit vanzelf netjes om het halsje. Hapjes in het mondje en geen hand die nog in de buurt komt. Ideaal! Nu nog wat verzinnen voor het wegglijdprobleem.. Want tja, een schone baby die telkens van z’n plek afglijdt is natuurlijk net zo onhandig!
Ruth
Andere artikelen in deze categorie