Oei ik groei! Doei!

Stefanie (28) is een echte duizendpoot: begin dit jaar gestart met haar eigen burolev waar ze kids, gezinnen en volwassenen coacht, volgt een opleiding tot gewichtsconsulent en is daarnaast natuurlijk ook fulltime moeder van Mian (1,5). Enne... een klein beetje internet/Instgram-verslaafd! Altijd op zoek naar de laatste trends op het gebied van mode, activiteiten, interieur en voeding.  

Vanaf vandaag zal Stefanie dus ook voor Minime leuke artikelen schrijven. Stefanie, een warm welkom en aan alle lezers: veel plezier met lezen!

Het boek!

De dag dat mijn kind twee dagen oud was, zat ik met het bekende 'Oei ik groei' boek in mijn handen. Ik ging op aanraden van mijn kraamverzorgster op zoek naar antwoorden over mijn kind. Blijkbaar was ik toch niet die enorm relaxte moeder die ik dacht te zullen zijn en baarde dit hele baby die moet opgroeien, mij toch iets meer zorgen dan ik had gedacht. Ik bestelde het boek. Plus het 'Oei ik groei op de bank' (hierin zouden ALLE antwoorden staan, hoe handig!) en de 'Oei ik groei app'. Als ik ergens voor ga wil ik het ook goed doen. Oei ik groei en ik... wij zouden dat eerste jaar wel door komen!

A.k.a de baby bijbel

Dat groei boek, dat was voor mij wel de baby bijbel. Het vertelt je precies wanneer je de eerste verandering in gedrag kan zien, wat je kind allemaal gaat leren tijdens die sprong en hoe lang die sprong gaat duren (je weet dan precies wanneer je de bubbels in huis kunt halen). Ik bereidde mijn partner dan ook zorgvuldig bij elke sprong voor.

`Schat als wij op vakantie gaan` `Ja…` `Dan heeft hij een sprong’. `Oei’.

Ja inderdaad,`Oei’. Want mijn man vergeleek onze baby in een sprong met een vrouw op het toppunt van ongesteldheid. Grillig en onberekenbaar. Die wil je liever toch niet twee weken mee op vakantie. Maar gelukkig overleefden wij de vakantie met onze baby-tijdens-sprong en bleek ons kind ook in sprongen-tijd best heel lief. Hij had alleen wat uitschieters. Soms.

De fik erin!

Wat mij meer verbaasde aan dat hele sprongen-gebeuren was als ons kind buiten sprongen tijd 'raar' (sprongerig) gedrag begon te vertonen. Zo bevond ik mij op een ochtend met een huilende baby, ongedoucht en zonder ontbijt om 2 uur `s middags met het 'Oei ik groei' boek op de bank. Hij huilde, was ontroostbaar en eigenlijk niet tevreden te stellen. Mijn knuffelbaby! Maar die sprong?! Die zou nog 2,5 week op zich laten wachten. Ik was zeer verbaasd. Zou mijn babybijbel het dan toch een keer bij het verkeerde eind hebben? Maar liep mijn kind dan voor of achter? En hoe erg zou hij dan zijn in sprongen-tijd? Lichte paniek sloeg toe. Ik moest het zonder mijn baby bijbel gaan regelen.

Dag hormonen en dag Oei ik groei?

Naarmate het jaar verstreek, de overtollige hormonen zich een weg vonden uit mijn lichaam en ik mijn kind steeds beter leerde kennen, nam ik `Oei ik groei` iets minder vaak mee op stap. De kaft begon zelfs wat stofnesten te vertonen. Begrijp mij niet verkeerd. De app stond nog steeds op pagina 1 van mijn telefoon, maar het aantal clicks naar de applicatie toe werd beduidend minder. Ik begreep dat baby`s nu eenmaal lieve, rare wezentjes zijn die een eigen ontwikkeling hebben en het op hun eigen tijd doen. 'Oei ik groei' is daarin een fijne leidraad om je voor te bereiden welke ontwikkelingen er zijn of voor (gaan) doen en hoe je daarop kunt inspringen. En uiteindelijk zit de mantra 'het is een fase, het is een fase, het is een faaaaaas' beduidend vaker in mijn hoofd als 'Oei ik groei, wat doet hij nu?'

Laatste fase

Mijn dreumes zit nu in de laatste 'Oei ik groei fase' van het Grote Gele boek en de Grote Gele applicatie. Oei ik groei en ik gaan afscheid nemen van elkaar. Dit gegeven ontstemt mij toch een beetje. Wie moet ik nu de schuld geven als ik mijn dreumes binnenstebuiten wil keren omdat ik hem niet snap? En wie gaat mij nu vertellen welke ontwikkelingen mijn kind doormaakt en hoe ik daar feilloos op in kan spelen?

Voorlopig afscheid

Ik ga er maar vanuit dat 'Oei ik groei' denkt dat na bijna 1,5 jaar moederen het wel op eigen kracht kan. En ik ook in fasen dat ik mijn dreumes achter driedubbel behang wil plakken, hem toch blijf begrijpen en enigszins goed blijf aanpakken (er stonden soms ook opvoedtips in, zo handig!)

Dus dit is het dan. Het voorlopige afscheid.

Oei ik groei! Doei! (Ik stof je weer af bij de volgende, dan ben ik zeker weten weer de kluts kwijt).