Met weemoed en huidhonger

Met weemoed en huidhonger. Dat dus...

Twee woorden die de afgelopen twee weken door mijn hoofd hebben gespookt. Niet omdat ik ze nou zeg, zo mooi standaard in mijn vocabulaire heb zitten, maar omdat ik ze las… in een appje… in een artikel in een blad. Ze bleven bij me hangen ( zoals een paar schoenen die je ooit hebt zien staan – toen niet hebt gekocht – en nu nog denkt dat ze je hele garderobe een mega boost hadden gegeven… alleen, ze zijn er niet meer… ). Ze waren zo enorm van toepassing en daarnaast klinken ze zo mooi:  Weemoed…. Huidhonger…

Heftige weken

T waren namelijk nogal heftige weken… Teddy die ik met mega hoge koorts midden in de nacht naar het ziekenhuis reed, waar we moesten blijven (wist ik wel, ik had niet voor niks extra voedingen meegenomen, maar toch… Ik willllldeeeeee nieeeeeetttttttt!! ) en waar de koorts maar niet zakte… totdat... toch wel… en we naar huis mochten… en weer met spoed naar de eerste hulp mochten… en met extra pijnstilling naar huis mochten en toen weer naar de kinderarts mochten…

• 
• 

Huidhonger

En dat dan nu de koorts weg is -het virus ook- maar de pijn nog niet… want die zit in haar darmen denkt men… denk ik… En dus kopen we op aanraden van de arts potten megadure voeding waardoor ze in ieder geval geen twaalf spuitbroeken (die echt serieus als ik niet oplette bij het verschonen op de muren en op mij zat in fluorgele spetters) per dag meer heeft maar nog wel wat meer dan gewenst is… en draag ik haar dicht bij me… Huidhonger….

Weemoed

En tussendoor moest er een beslissing der beslissingen genomen worden: wel of niet door met de shop…

Wel door betekent heel veel plezier in de shop zelf met superleuke buren om me heen, klanten ontmoeten en geweldige spullen van andere ontwerpers kunnen verkopen, maar ook… geen tijd hebben voor nieuwe ontwerpen, geen tijd om andere klussen aan te nemen…. duizend ballen hoog te houden ( heb een jongleercursus bij circus Rotjeknor overwogen maar ik was helaas te oud ), stress om hoe en wat met de kinderen... het gevoel het nooit allemaal goed genoeg te doen… heel veel vragen van mijn Meneer Liefde, ouders die elke keer in moeten springen terwijl die mensen op terrasjes met een glas champagne in hun hand van hun welverdiende vrije tijd genieten, en dus…

Niet door betekent… tijd voor nieuwe dingen… rust… een leuke moeder en vriendin zijn….een goede beslissing…. Maar toch, als de beslissing genomen is… Weemoed…

We're back!

So – that’s it…. We’re back! Back on track! Met weemoed en huidhonger… Maar das oke, geef het wat tijd… Tijd om nieuwe woorden te vinden zoals… abominabel! Whoopwhoop !!!