De overgang van één kind naar twee kinderen

De meningen over de overgang van één naar twee kinderen verschillen enorm. De ene vrouw vindt het een veel makkelijkere overgang dan van geen naar één kind, maar andere vrouwen vinden het krijgen van een tweede kind heel pittig. Dit kun je ongeveer verwachten!

Toen ik zelf zwanger was van mijn tweede kindje, was ik heel benieuwd hoe ik het zou gaan ervaren als zij er eenmaal was. Ik vond de overgang van 0 naar 1 kind best heftig. Van niks, naar heel veel. Van rustig naar druk. Hoe zou de overgang van 1 naar 2 kinderen verlopen? Ik vertel je mijn ervaring en ik geef je tips!

Van 1 kind naar 2 kinderen: de feiten op een rij

Met de komst van de tweede verdubbel je in één klap je nageslacht. Van altijd twee handen vrij voor je oudste, naar een hand voor ieder kind. Van nooit je aandacht verdelen, naar schakelen tussen twee kinderen die allebei in een andere fase zitten. Dat de overgang van 1 naar 2 kinderen een grote verandering is, zal niemand ontkennen.

Een eerste kindje versus een tweede kindje 

Toen onze oudste geboren werd, stond mijn hele wereld op zijn kop. Ik voelde me destijds redelijk relaxed, maar achteraf gezien realiseer ik me pas wat voor ingrijpende gebeurtenis het eigenlijk was.

Voor de eerste keer moeder worden is een hele happening. Opeens moet je rekening houden met zo’n kleintje en staat je leven in het teken van dingen waar je nooit over hebt nagedacht. Is slapen in een slaapzak niet te heet? Ligt hij wel lekker? Drinkt hij wel genoeg? Kook ik zijn speentje wel vaak genoeg uit? Van niks naar heel veel... ik vond het véél. Van de ene op de andere dag moet je je leven volledig aanpassen aan je kindje, en die verandering is groot!

En toen kwam de tweede

Toen mijn tweede baby geboren werd, ontbrak dat gevoel van ‘een leven dat op zijn kop staat’. Mijn leven stond immers al in het teken van luiers, gebroken nachten en op Duplo-blokjes staan. Ik was gehard en getraind in het moederschap en had na twee jaar geaccepteerd dat mijn leven de komende jaren bestaat uit een hele berg liefde, maar ook uit snottebellen, poepluiers, een rommelig interieur met veel felgekleurd speelgoed en veel te weinig slaap. Daar kon best nog wel een kindje bij.

Wat ik heel veel vond schelen, was dat mijn ritme al aangepast was aan een kind. De aanpassing naar het ritme van mijn tweede kindje verliep daardoor ook veel soepeler. Het was minder ingrijpend en mijn leven veranderde minder dan toen ik voor het eerst moeder werd. 

Chaos en drukte met twee kinderen

Maar daarmee zal niemand ontkennen dat de overgang van 1 naar 2 kinderen gewoon chaos en drukte met zich meebrengt. Eén kind is nog redelijk te overzien, maar twee niet altijd. Het gebeurt me regelmatig dat ik me aan het eind van de dag afvraag of mijn dreumes eigenlijk wel aandacht van me heeft gehad, omdat ik zo druk was met mijn peuter.

De hoeveelheid speelgoed lijkt verdubbeld, de nachten zijn extra gebroken. Met de komst van een tweede verdubbelt je hart net zo veel als de hoeveelheid snot, chaos en slaapgebrek.

De overgang van 1 naar 2 kinderen: mijn tips!

Inmiddels is onze jongste ruim een jaar oud en heb ik wat handigheidjes ontdekt in mijn leven als moeder van twee. Ik deel ze graag met je!

• Omarm schermtijd

  Zijn we van tevoren niet allemaal van plan om ons kind tot z’n vierde verjaardag zonder schermpjes op te voeden? Een prachtig plan, tot het kleine wezentje zich aandient en je snákt naar een heel klein beetje me-time, al is het maar een minuutje of 10.
  
  Die behoefte aan me-time neemt exponentieel toe met de komst van een tweede en dus heb ik de schermtijd in ons leven volledig omarmd. Wanneer de dreumes slaapt, kijkt de peuter een filmpje en zak ik onderuit op de bank met een grote bak koffie. Heerlijk.

• Voorbereiding is het halve werk

  Met twee kinderen die altijd alles tegelijk willen, is voorbereiding het halve werk. Wanneer ik tijdens het avondeten alleen ben met m’n kroost, zorg ik dat ik ’s middags al gekookt heb (wanneer de dreumes slaapt en de peuter met z’n neus tegen de iPad zit) en leg ik alle spullen die ik ’s avonds voor het avondritueel nodig heb alvast klaar.

• 'Zelluf doen'

  Mijn peuter wil heel graag veel dingen zelf doen. Toen z’n zusje er nog niet was, vond ik dat soms best onhandig. Wanneer hij zelf melk in wilde schenken, betekende dat ik de keukenvloer kon dweilen en zelf kleuren aan de eettafel eindigde in een tekening OP de eettafel in plaats van op het papiertje.
  
  Maar met nummer 2 erbij geef ik mijn oudste opeens veel meer verantwoordelijkheden. Doe het maar zelf, want dat scheelt mij een hoop werk. En de grap is dat hij opeens heel veel dingen kan, die hem eerder niet lukten. Win-win!

• Gebruik een draagzak

  Toen mijn jongste nog een baby was, vond ik dit echt een gouden oplossing voor het leven met twee kinderen en twee handen. De baby tevreden in de draagzak omdat ze lekker tegen me aan lag en de peuter blij omdat ik twee handen vrij had voor hem. 

• LET IT GÓÓÓ

  Anna en Elsa zijn mijn inspiratiebron als het aankomt op loslaten. Tegen de speelgoedchaos die twee kinderen veroorzaken is soms niet op te werken. Soms huilt er eentje, omdat je met de ander bezig bent. Soms hebben ze allebei een doorgelekte poepluier (shit happens, letterlijk) en soms zijn ze boos op elkaar. Het gebeurt, en het is oké. Over tien jaar kijk je er met een glimlach op terug.

Hoe heb jij de overgang van 1 naar 2 kinderen ervaren? Ik ben benieuwd naar je verhaal!