Niets, maar dan ook niets is zo frustrerend als een kind dat altijd vroeg wakker is. Ik spreek uit ervaring, want mijn peuter van 2,5 jaar oud wordt nog steeds iedere ochtend om 5.00 uur wakker. We hebben alles geprobeerd. We zijn gefrustreerd geweest, we zijn boos geworden, we hebben gezegd dat hij moest gaan slapen, we hebben heb bij ons in bed genomen, maar niets helpt. Hij is om 5.00 uur klaarwakker en onze dag begint daarom al 2,5 jaar in het donker.
Gelukkig weet iedereen om ons heen uitstekend hoe wij dit probleem moeten aanpakken. De ongevraagde adviezen vliegen ons om de oren. Inmiddels zijn alle opmerkingen wel een keer langsgekomen en kunnen we bepaalde adviezen niet meer horen. Ik heb het maar even op een rijtje gezet. Deze 10 opmerkingen wil je niet horen als je kind altijd vroeg wakker is!
-
“Dan breng je ‘m toch gewoon later naar bed!”
Wel eens een avondroutine meegemaakt met een peuter die een dag op het kinderdagverblijf is geweest? Nee? Kom vooral een keertje langs en ervaar zelf hoeveel energie de peuter nog heeft aan het einde van de dag. Langer opblijven is geen optie.
-
“Je moet ‘m gewoon laten huilen.”
Ooit, lang geleden, had ik ook de illusie dat dat zou helpen. Gewoon laten huilen, dan houdt hij vanzelf wel op en gaat hij wel verder slapen. Helaas is mijn peuter een soort luchtalarm die het prima een uurtje (of twee) volhoudt. Zo zijn niet alleen wij, maar is ook de rest van de straat om 5.00 uur wakker.
-
“Neem hem lekker bij je in bed!”
Klinkt als de ideale oplossing, maar dan moet de peuter in kwestie wel gewoon verder slapen. Die van ons doet dat helaas niet. Eenmaal bij ons in bed begint het feest. Hij gaat op mijn hoofd zitten, gaat liedjes zingen en stuitert door ons krakende bed. Goedemorgen.
-
“Die van mij slaapt altijd uit tot 9 uur.”
Good for you! Ik gun het je van harte, maar geniet alsjeblieft in stilte.
-
“Het is een fase.”
De opmerking die al het leed doet verdwijnen. Niet zeuren, want het gaat vanzelf voorbij. Maar na 2,5 jaar lang de dag om 5.00 uur beginnen, is af en toe zeuren echt broodnodig. Echt.
-
“Ik ben ook moe. Ik heb vannacht maar 6 uur geslapen omdat ik gisteravond een feestje had.”
Maar jij kunt de hele dag op de bank liggen en bijkomen. De volgende nacht kan je gewoon weer tien uur achter elkaar slapen zonder dat iemand je stoort. En guess what? Bij mij begint de volgende dag gewoon weer om 5.00 uur!
-
“Koop een slaapwekker!”
Die kochten we. Maar de slaapwekker in kwestie gaf een heel klein beetje licht, dus was de peuter niet om 5.00 uur, maar om 4.30 uur wakker. Gaap.
-
“Je moet hem ‘s ochtends ook geen iPad geven.”
Dat riep ik ook voordat ik moeder werd. Want dan stimuleer je hem alleen maar om vroeger wakker te worden, enzovoorts, enzovoorts. Tot ik moeder werd en ik altijd om 5.00 uur wakker werd gemaakt. Wat heerlijk om de peuter tussen 5.00 en 6.00 uur een filmpje te laten kijken en het opstaan nog heel eventjes uit te stellen. Dat uurtje maakt een wereld van verschil!
-
“Ik moet er ook iedere dag vroeg uit voor mijn werk.”
Ja, maar wel na een lekkere nacht slaap. Mijn nacht wordt gemiddeld een keertje of vier onderbroken door mijn nageslacht. Dan is wakker worden als de 5 nog in de wekker zit écht een kleine wereldramp.
-
“Je kunt toch zelf gewoon vroeg naar bed gaan?”
Natuurlijk. Maar ik heb ook een leven en het huis ruimt zichzelf niet op. Ik moet soms de was opvouwen, een wijntje drinken met mijn man zodat ik niet vergeet met wie ik ook alweer getrouwd ben, sporten, een sociaal leven onderhouden. Ik kan niet altijd vroeg naar bed en ik wil niet altijd vroeg naar bed. En hoe je het ook went of keert: 5.00 uur is áltijd vroeg.
Wat je wel moet doen als je iemand spreekt die een kind heeft dat altijd vroeg wakker is?
Trakteer haar op een grote kop koffie, bied aan dat het kind een keer bij je mag logeren en bagatelliseer het niet. Want natuurlijk: “het is een fase”, “het gaat voorbij”, “ik wilde kinderen” en “het hoort er nu eenmaal bij”, maar de dag altijd om 5.00 uur beginnen, blijft iedere dag VROEG. Gaap.