Ik ben 2 jaar moeder

Het lijkt pas vorige week dat ik het artikel schreef waarin ik vertelde dat ik 1 jaar moeder was. Guess what? Ik heb vanaf vandaag een peuter in huis! Mila is vandaag jarig en is 2 jaar geworden. En ook nu vind ik het leuk om terug te blikken op het afgelopen jaar als mama van dit lieve, mooie, maar soms ook heel eigenwijze meisje.

LEES OOK: Ik ben 1 jaar moeder

Laat ik beginnen met het feit dat ik nog steeds enorm geniet van het moederschap. Het overviel me in het begin enorm (in positieve zin) en ik heb nog steeds regelmatig een momentje dat ik overweldigd ben door mijn liefde voor dit kleine wezentje. Het blijft zo bizar hoeveel je van iemand kunt houden!

• 
• 

Ook het afgelopen jaar ging Mila’s ontwikkeling in een razend tempo door. Ik heb er ontzettend van genoten om haar te zien groeien, zowel letterlijk als figuurlijk. Ze ging natuurlijk lopen, wat op sommige momenten héél handig, maar op andere momenten ook weer niet zo praktisch is (lees: een dreumes die er vandoor gaat terwijl jij er even niet achteraan kunt).

LEES OOK: Wat geef je een kind kado voor de 2e verjaardag?

Hele zinnen en moeilijke woorden

Ze kletst daarnaast inmiddels de oren van ons hoofd. Herhaalt alles wat we zeggen (ja, ik heb al een paar dingen gezegd waarvan ik later dacht: oeps…). Hoeft iets maar één of twee keer te horen en ze onthoudt het. Flapt er op de gekste momenten zomaar ineens hele zinnen of moeilijke woorden uit. Dat we elkaar aankijken van: huh, waar heb je dát nou weer vandaan?! Ze ‘zingt’ Kinderen voor Kinderen mee en doet de dansjes er ook nog even bij. Kent álle dieren uit haar hoofd, zelfs de moeilijke, met geluiden erbij. Op het consultatiebureau vonden ze haar vorige week ‘erg vlot’ qua taal en motoriek, en tsja… dan glimt deze mama uiteraard van trots.

• 
• 

Levendige fantasie

Verder is het geweldig om te merken en zien hoe haar fantasie steeds levendiger wordt. Ze kreeg een houten keukentje voor haar verjaardag en kokkerelt erop los. Ze maakt thee met haar nieuwe serviesje en ‘drinkt’ het zelf op. Heerlijk, die rollenspellen! Dat wordt de komende tijd natuurlijk alleen maar meer. 

Mila is een lief meisje, heel sociaal, gezellig, vrolijk, nu al verslaafd aan Disney+ (Peter Pan en Anna & Elsa zijn haar favoriet) en houdt enorm van knuffelen. Nog altijd slaapt en eet ze (meestal) goed, dus we mogen absoluut niet klagen!

• 
• 

Toch even klagen

Maar natuurlijk doe ik dat klagen toch even een beetje. Want ja, ze is ook echt een peuter. Het opvoeden is nu écht begonnen en dat vind ik niet altijd even leuk. Het is moeilijker dan ik dacht om boos op haar te worden en grenzen te stellen. Dat wíl ik namelijk helemaal niet, net zo min als dat ik mijn geduld wil verliezen, maar je ontkomt er gewoon niet aan. Ze is alles aan het uittesten, kijkt hoe ver ze kan gaan en heeft mega opstandige buien waarbij er geen land met haar te bezeilen is. Zie dan maar eens de rust te bewaren.

Ik word er verdrietig van als we een super gezellige dag hebben, maar zij die ‘verpest’ met een heftige driftbui tijdens het verschonen van haar luier op een openbaar toilet. Als ze weigert haar tanden te laten poetsen, een eenkennige fase heeft waarin ze alleen maar papa wil of haar eten op de grond blijft gooien terwijl ik al vier keer gezegd heb dat dat niet mag.

Na afloop maken we het altijd weer goed: we knuffelen, zeggen dat we van elkaar houden (‘Ikke ook jou!’) en pakken de draad gewoon weer op. Ik weet dat ze moet leren dat ze niet altijd haar zin kan krijgen en dat er nu eenmaal regels zijn, maar toch... Poeh. Nobody said it was easy.

• 
• 

Van baby- naar peutergroep

Op het kinderdagverblijf heeft ze inmiddels de overstap gemaakt van de baby- naar de peutergroep. In het begin vond ons meisje dit toch wel heel moeilijk; ze was erg gehecht aan haar lieve juffen, haar ‘klasgenootjes’ en gewoon het feit dat alles zo bekend was. Na een aantal keer wennen ging het gelukkig beter en nu gaat ze wederom met veel plezier naar de opvang. Het is ook goed voor haar ontwikkeling om zich nu te kunnen optrekken aan oudere kindjes.

De peutergroep gaat bovendien regelmatig gymmen in een heuse gymzaal, wat ze helemaal fantastisch vindt. In het nieuwe jaar gaan we dus maar eens kijken of we haar alvast kennis kunnen laten maken met sport. Ik las veel leuks over ‘voetjebal’, peuterdans en peutergym.

• 
• 

Meer mama, minder werk

Zelf heb ik er het afgelopen jaar voor gekozen om een dagje minder te gaan werken om zo meer tijd met Mila te kunnen doorbrengen. Het gaat allemaal zo ontzettend hard, voor je het weet gaat ze naar de basisschool! Die hele dagen met haar krijg ik nooit meer terug en ik wilde niet dat ik achteraf spijt zou krijgen dat ik mijn gevoel niet gevolgd had. Voor nu voelt dit als de beste keuze en ik zie wel wat ik ga doen als Mila op school zit. Wellicht schaal ik het aantal uren dan wel weer gewoon op! Alles kan, dat ligt nog helemaal open.

Lang verhaal kort: ook het tweede jaar als moeder was een enorm avontuur! Ik ben heel benieuwd wat het derde jaar voor ons in petto gaat hebben. Het is in ieder geval superleuk om mijn ervaringen te delen via de artikelen op MiniMe.nl!