Vaders worden te weinig betrokken bij de zorg voor hun kind

Natuurlijk kennen we allemaal wel ‘de luizenmoeder’, mede door het succes van de gelijknamige serie, maar bestaan er eigenlijk ook luizenvaders? Te weinig, vinden het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) en experts.

Vaders worden veel te vaak buitengesloten als het gaat om de zorg voor hun kinderen, is de opvatting. Tijdens gesprekken op school of bij hulpvragen richten de leraren, pedagogisch medewerkers van kdv’s en artsen in de jeugdgezondheidszorg zich te veel op de moeders. Vaders lijken er meestal maar een beetje voor spek en bonen bij te zitten.

Traditionele rolverdeling

Vaders zorgen tegenwoordig al veel meer voor hun kinderen dan jaren geleden, maar de traditionele rolverdeling blijkt er helaas toch nog flink ingebakken. Vaders kunnen én willen ook heus helpen op school, als voorleesvader of overblijfvader. Daarom zouden scholen hun oproep voor ‘hulpmoeders’ best wat algemener in kunnen steken, is de conclusie.

“De moeders blijven het aanspreekpunt voor professionals, terwijl het goed is voor een kind als beide ouders betrokken zijn”

Handleiding

Door onderzoeks- en adviesbureau Sardes is nu een handleiding gemaakt met daarin tips voor leraren, pedagogisch medewerkers en werknemers van consultatiebureaus om vaders meer te betrekken bij de zorg voor hun kind. “De moeders blijven het aanspreekpunt voor die professionals, terwijl het goed is voor de ontwikkeling van een kind als beide ouders betrokken zijn,'' zegt adviseur Karin Hoogeveen in het AD. 

Papa's aan de praat

Het advies aan leidsters op een kdv is bijvoorbeeld dat ze zelf actiever een gesprek met vaders kunnen aanknopen wanneer ze de kinderen komen ophalen maar zelf niet zo snel vragen stellen. Tijdens een 10-minutengesprek kunnen leraren zich ook bewuster tot de vaders richten.

“Het is vaak zo dat deze instellingen eerst de moeder vragen of bellen en dan pas kijken naar de vader. Dat is geen goed voorbeeld voor de kinderen'', aldus een woordvoerder van het ministerie van OCW. Zij streven ernaar om vrouwen meer te laten werken en de zorg voor de kinderen dus ook vaker bij de vaders neer te leggen.

Mama’s, pak je verantwoordelijkheid

Wij moeders moeten misschien ook onze hand in eigen boezem steken. Zijn wij als control freaks niet stiekem een beetje geneigd om veel taken en verantwoordelijkheden bij onszelf te houden? Want zoals wij het doen, gaat het immers goed en wij weten precies wat er allemaal speelt.

Bereid samen met je man het gesprek met zo’n professional voor en schuif hem tijdens het gesprek naar voren. Laat hem ook vragen stellen en betrek hem er actief bij! Laat zien dat jullie de opvoeding van jullie kinderen samen doen. Daar zal hij ook blij van worden.

SPREEKUREN IN het weekend

In de gezondheidszorg doen ze al meer hun best om met de tijd mee te gaan, door te onderzoeken of consultatiebureaus eerder en/of later open kunnen zijn en zelfs spreekuren in het weekend kunnen houden. Ook wordt overwogen of ze meer huisbezoeken kunnen doen en vragen van ouders ook beter online kunnen worden beantwoord.