Fotocredits: Hello Fashion Blog
Huh, we hebben het toch best goed voor elkaar hier? We komen toch niks tekort? Nou, wij Nederlanders kunnen echt nog een hoop leren van andere Europese landen als het aankomt op kindvriendelijkheid!
De Nederlandse Anouk Yve Bos (vorig jaar een van onze Cool Moms) schreef een herkenbaar betoog hoe intolerant Nederland is als het aankomt op kindvriendelijkheid. En daar kunnen wij ons (helaas) helemaal in vinden. Je denkt misschien: ik woon in Nederland, we hebben het hier best aardig voor elkaar. Maar er zijn zoveel punten waarop het beter kan, vooral in de mindset.
Anouk haalde het voorbeeld van kindonvriendelijke horeca al aan. Hoe vaak heb jij niet ergens gestaan waar je je kleine niet op een fatsoenlijke manier kon verschonen? Of waar de enige kinderstoel al bezet is of nog onder pindakaasresten van het vorige kind zit, er überhaupt amper plek is om een kinderwagen neer te zetten en je het idee hebt dat je vooral een last bent voor het personeel en andere gasten.
Anouk vergelijkt vooral met Scandinavië, waar ze een aantal jaar woonde. Nu denk je misschien: 'ja, maar die droomverhalen over hoe goed het het daar voor ouders en kinderen geregeld is, kent iedereen wel'. Maar moet je eens naar Zuid-Europa gaan. Ook daar staat voor je met je ogen kunt knipperen een kinderstoel voor je klaar en komt al het bedienend personeel minstens drie keer in de wangen van je kleintje knijpen.
De Nederlandse kindvriendelijke mindset is soms ver te zoeken. Maar verandering begint bij jezelf. Dus ben je in een zaakje waar het bar slecht gesteld is met de kindvriendelijkheid, zeg er dan ook vooral wat van. Want als niemand op zijn tekortkomingen wordt aangesproken, gaat er zeker niks veranderen.
Ik reis meestal met het openbaar vervoer naar kantoor. Momenteel ben ik 34 weken zwanger en de afgelopen weken is er welgeteld twéé keer iemand geweest die vroeg of ik misschien wilde zitten in de metro. Bij een drukke bushalte verdringt iedereen zich voor de deuren om maar een zitplekje te veroveren en wordt er minstens twee keer gezucht en met de ogen gedraaid als er een tas van een stoel gehaald moet worden omdat ik graag óók wil zitten.
Toen wij in Lissabon waren en we de metro instapten, stonden er aan alle kanten mensen op om mij en mijn peuter een zitplek te geven. Moesten we met buggy en al een (rol)trap op, dan bood er altijd wel iemand een helpende hand - ook al was het soms echt niet nodig. Maar hier zie ik zo vaak moeders met kinderwagens staan tobben met metropoortjes of in smalle gangpaden en iedereen negeert het compleet.
Beste OV-bedrijven van Nederland, jullie mogen best iets meer aandacht besteden aan de moeder- en kindvriendelijkheid in bussen, treinen, trams en metro's. Voor mijn gevoel is het grootste probleem dat medereizigers zich totaal niet bewust zijn dat ze misschien wat attenter mogen zijn. Maar dat wordt ook totaal niet gestimuleerd! Dus hang om te beginnen eens een poster op zodat het misschien weer normaal wordt dat je opstaat voor een moeder met kind of zwangere vrouw.
Maar vooral: heb een beetje geduld met elkaar. Die moeder in dat lunchcafé met een luidruchtige peuter wil óók het liefst dat haar kind zich rustig gedraagt, maar hey, het is een peuter. Die doet niet altijd wat papa of mama wil. Dus geef liever een knipoog of bestel een extra cappuccino voor haar, in plaats van veroordelende blikken haar kant op te sturen.
Andere artikelen in deze categorie