Cool Mom | Martje van der Linden

Martje is 30, en is bíjna uitgerekend van haar tweede zoontje. Die gelukkig al heel wat langer in haar buik zit dan zoontje Mink! Bij haar eerste zwangerschap werd Martje na 30 weken opgenomen met zwangerschapsvergiftiging en werd Mink vlak daarna met een spoedkeizersnede geboren. Een heftige tijd voor Martje en haar man Niek en een pittige start voor Mink.

Hoe heeft het moederschap jou veranderd?

Het heeft me nog bewuster gemaakt van wat er écht belangrijk is in het leven. Mijn gezin staat altijd voorop! Ik geniet ook veel makkelijker van kleine dingen. Op een zondag samen naar het bos en daar Mink enorm zien genieten, dan is mijn dag al geslaagd! Ook sta ik sinds ik moeder ben een stuk sterker in mijn schoenen. Misschien komt dit ook wel door de start van mijn moederschap... In die beginperiode als gezin hebben we heel wat  moeten doorstaan.

Mink werd al met 31 weken geboren. Wil je wat vertellen over die periode? 

Toen ik zwanger was van Mink werd ik bij 30 weken opgenomen met zwangerschapsvergiftiging. In het begin had ik zelf nog maar weinig klachten, maar mijn gezondheid ging snel achteruit. Na 8 dagen was ik zelf heel erg ziek en ook Mink had het daardoor duidelijk niet meer naar zijn zin in mijn buik. Zijn hartslag daalde iedere keer flink dus dat was regelmatig erg spannend. De artsen hebben toen besloten dat het risico voor ons beide te groot werd en dat Mink gehaald zou worden met een spoedkeizersnede. 

"Met 31 weken werd Mink gehaald met een spoedkeizersnede. Daarna heeft hij nog bijna 8 weken in het ziekenhuis gelegen. Hij liep achter qua groei en nam er lang de tijd voor om helemaal zelfstandig te ademen."

Mink heeft daarna nog bijna 8 weken in het ziekenhuis gelegen. Hij bleek ook nog eens een paar weken achter te lopen wat zijn groei betreft. Op dat moment kom je in een wereld terecht waar je van tevoren nooit had gehoopt te zijn. Maar we zijn echt super goed opgevangen daar, mede door alle lieve verpleging hebben we ons door die emotionele achtbaan heen gevochten. Ik heb echt veel respect gekregen voor het werk wat zij daar doen, want het is niet altijd rozengeur en maneschijn wat er op zo'n afdeling met piepkleine baby'tjes gebeurd. 

Mink had aanvankelijk best een hele goede start, maar al snel bleken zijn longen niet helemaal te werken. Bij deze termijn valt dat eigenlijk ook te verwachten. Hij nam er erg lang de tijd voor om helemaal zelfstandig te ademen: wel zes weken. Dat was een spannende periode waarbij onze emoties alle kanten uitschoten. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen met zowel mij als met Mink en het maakt me alleen nog maar éxtra trots op hem!

• 
• 

Je bent nu zwanger van je tweede kindje. Gaat alles goed en hoe ervaar jij deze zwangerschap?

Het begin van deze zwangerschap was heel fijn en ik voelde me eigenlijk heel erg goed. Vanaf een week of 24 heb ik behoorlijk last van mijn buik gekregen. Hierdoor moest ik helaas ook al stoppen met werken. Ik baalde daar erg van, maar al snel voelde ik aan mijn lichaam dat rustig aan doen de juiste keuze was. Ik ervaar deze zwangerschap wel heel anders. Er loopt natuurlijk al een peuter rond, waardoor ik minder bezig ben met het zwanger zijn. Dat ik bij Mink erg ziek ben geweest maakt het nu wel behoorlijk spannend. Gelukkig ben ik de termijn van de geboorte van Mink al voorbij - ik ben al 38 weken! Een hele fijne mijlpaal. Ik voel me nu voor het eerst als een hoogzwangere vrouw! 

Wat doe jij in het dagelijks leven?

Ik werk 2,5 dag in de week op een basisschool. Ik heb een kleuterklas en dat vind ik nog steeds het leukste werk wat er bestaat, ondanks dat het soms erg druk is. De rest van de week ben ik thuis en besteed ik mijn tijd dus vooral aan Mink, en uiteraard ook aan het huishouden en mijn sociale leven.

Waar kun jij als moeder niet zonder?

Ik kan niet zonder de opa's en oma van Mink! Hij gaat twee dagen in de week naar de kinderopvang en verder springen de opa's en oma regelmatig bij. Ook mijn zus kan ik altijd bellen als ik om oppas verlegen zit. Ik zeg heel vaak dat ik niet zou weten hoe mensen dat doen die hun familie niet zo dicht in de buurt hebben wonen. Zonder hen kan ik echt niet wat betreft Mink, maar ook verder niet. Familie is heel belangrijk voor me. 

Wat vind jij heel belangrijk binnen je gezin?

Regelmatig bewust tijd met elkaar doorbrengen. Mink is een echt buitenkind dus vaak is het al prima om lekker naar de bossen te gaan, een stuk te fietsen of te spelen in de speeltuin. Ik merk dat hij een stuk gezelliger is als hij regelmaat in zijn dagen heeft. Dat probeer ik hem dus ook zoveel mogelijk te geven. En verder vind ik het heelijk om samen thuis aan te rommelen en lekker op ons gemakje de dag te starten!

Is er iets dat jij lastig vindt aan het opvoeden van kinderen?

Echt lastig nog niet, ik merk dat je op een of andere manier wel aanvoelt hoe bepaalde dingen 'moeten'. Het bekende moedergevoel... Mink begint nu wel in de fase te komen dat hij een eigen willetje krijgt, maar dat hij zich verbaal nog niet altijd kan duidelijk maken. Dat uit zich in een mopperend en huilend kind, liggend op de grond. Normaal kan ik hier wel om lachen, maar nu ik verder kom in deze zwangerschap vind ik het soms ook wel vermoeiend en heb ik er wat minder geduld voor.

Wat is jouw ultieme top om je niet alleen maar moeder te voelen, maar ook gewoon een leuke vrouw? 

Nu ik zwanger ben en noodgedwongen thuis zit, merk ik dat dat niet altijd meevalt. Ik voel me op dit moment wel echt vooral moeder. Waar ik wel van geniet hoor, maar soms baal ik er van. Ik vind het wel belangrijk om er nog steeds leuk bij te lopen en goed voor mezelf te zorgen.

• 
• 

 

Wat inspireert jou?

Het klinkt misschien suf, maar mijn eigen moeder heeft me veel inspiratie gegeven wat opvoeden betreft. Helaas leeft zij niet meer, maar ze heeft me wel geïnspireerd in wat ik voor moeder wil zijn. 

Wat zijn je tips/adviezen voor andere moms?

Volg je gevoel! Dat klopt echt altijd! Toen Mink in het ziekenhuis lag gaven artsen en verpleegkundigen daar ons het advies om af en toe eens een nachtje thuis te gaan slapen (in plaats van in het Ronald McDonald huis waar we toen logeerden) om ook af en toe aan onszelf te denken. Zij zeiden toen: als papa en mama goed in hun vel zitten, heeft jullie kind daar veel meer aan. Dat blijft me nog steeds bij.

Meer zien van deze mama? Volg haar dan op Instagram!