Zo begrijp jij je moeder meer nu je zelf moeder bent!

Het moment dat je zelf moeder wordt, is heel speciaal om verschillende redenen. Eén van die redenen is dat je je eigen moeder steeds meer zal begrijpen. Je hoeft niet per se in je eigen moeder te veranderen, maar bepaalde zaken die jou altijd zo onredelijk, onnodig of vreemd leken, zijn opeens oh zó logisch! 

De zorgen om je kinderen

Vanaf de eerste dag dat je zwanger bent tot, nou ja eigenlijk altijd, maak je je zorgen om je kind. Hoe vaak je moeder vroeger wel niet heeft geroepen dat het zo belangrijk is dat je groenten eet, dat je NOOIT met vreemde mensen mee mag (dúh!) en dat ze zowat een hartaanval kreeg iedere keer wanneer je ook maar iets te laat thuiskwam als je uit was geweest. Je vond het altijd maar onzin en overdreven, maar je bent nu al net zo beschermend over je eigen kind. Drinkt hij wel genoeg? Zal ik met hem naar de huisarts gaan? Jij vond het altijd al vervelend dat je moeder zo deed, maar nu begrijp je dat zij het pas écht moeilijk had. Sorry mam!

Die typische uitspraken 

'Nu moet je echt gaan slapen, niet meer donderjagen!' of 'Ruim je speelgoed eens op!' Gaat er al een lichtje branden? Soms roep je iets en dan is het net of je je moeder hoort. Soms vind je dat niet zo leuk, want je bent er vaak van overtuigd dat jij het écht anders gaat doen en niet in je eigen moeder zal veranderen. Toch lijk je er niet aan te ontkomen. 

Stressen om de stomste dingetjes

Moeders zijn ook erg goed in zich druk maken om de stomste dingen. Tenminste, dat dacht je vroeger dan. Want zo erg vond je het destijds niet dat je niet meteen je bord in de vaatwasser stopte of je kleding in de wasmand. Maar hoe vaak je nu niet roept dat iedereen zijn spullen moet opruimen, want: 'Het is hier geen hotel!' Ja, ook manlief moet het vaak aanhoren, die is soms nog erger dan je peuterpuber. En hoe belachelijk was die vakantiestress van je moeder eigenlijk? Hoe kun je nou stressen wanneer je lekker op vakantie gaat? Nou, daar kom je ook zeker op terug, want o wee als je niet de juiste knuffel of die handige flessenwarmer mee hebt als je ergens in Timboektoe zit. 

Dat eindeloze pushen

Van je bord leeg eten, huiswerk maken tot handen wassen na wc-bezoek! Je moeder bleef maar drammen. Maar gezond eten, schoolprestaties en goede hygiëne vind jij nu ook wel degelijk belangrijk. Dan ben je maar een drammerige en pusherige moeder. Je ziet nu in dat jij er beter van bent geworden en dat wil je dan natuurlijk ook voor jouw kids. En als je dan de welbekende waarom-vraag krijgt of wordt tegengesproken, dan kun je ook weer fijn een van je moeders zinnetjes gebruiken: 'Omdat ik het zeg!' Zo, that will do it!

de clichés zijn waar

Je gaat niet naar een pretpark of dierentuin voor je eigen lol, maar voor de kinderen. Want als je kids gelukkig zijn, ben jij dat ook. Dit is o zo cliché, maar ook o zo waar. En natuurlijk is jouw kind gewoon de beste, liefste, mooiste en slimste! Dat ziet toch iedereen. Niet?

De liefde voor je kinderen

Misschien ook een beetje cliché, maar je hoort vaak van moeders dat de liefde voor je eigen kind zo speciaal is. Het is niet te omschrijven en niet te begrijpen voor mensen die nog geen kinderen hebben. Al die zorgen, dat pushen en zeuren doe je dan ook met liefde.

Waardering voor je moeder

Nu je zelf moeder bent, snap je dan eindelijk wat jouw moeder altijd voelde en waarom ze deed wat ze deed. En ook je vader, niet te vergeten. Zo ga je toch anders tegen je ouders aankijken en krijg je een nieuw soort waardering voor ze. Zelf denk je vast ook vaak dat het ouderschap niet meevalt en het een van de zwaarste dingen is die je ooit zal doen. Je weet nu dat jouw moeder dit ook allemaal heeft moeten doorstaan (en misschien nog steeds). En het mooie is dan ook dat jij nu niet je moeder alleen beter begrijpt; niemand in de wereld begrijpt jou zo goed als jouw moeder!

Ben jij je moeder ook heel anders gaan zien nu je zelf moeder bent? Laat het weten in een reactie!