Een derde kind: hoe pittig is dat?

Het was 3 oktober 2015. Deze datum zal ik niet snel vergeten. Het was de dag dat de zwangerschapstest een positief streepje gaf. We waren in de wolken: als deze zwangerschap goed zou gaan, zouden we straks een gezin zijn met drie kinderen!

Baby 3 is on the way!

Nadat het nieuws een beetje was gedaald kwam er toch een beetje angst om de hoek kijken. De zwangerschap van nummer twee ging niet bepaald over rozen en ook na de bevalling is het zeker het eerste jaar heel pittig geweest. Zou deze zwangerschap nu net als de eerste wel fijn zijn? Zou ik er van kunnen genieten? En hoe is het straks met drie kinderen? Gaat er veel veranderen?

Overal lees je of krijg ik de vraag of er veel veranderd met drie kinderen. Ik denk dat het een hele persoonlijke vraag is en dat iedereen dit anders ervaart. Mijn vriendin heeft vier kinderen en hier lijkt alles altijd op rolletjes te lopen, maar in de praktijk is dit natuurlijk helemaal niet waar.

Lees ook: Vragen die je krijgt als je voor de derde keer zwanger bent

Zware zwangerschap bij een derde?

Helaas was ook dit voor mij maar zeker ook voor de rest van het gezin geen fijne zwangerschap. Na 10 weken zwangerschap lag ik een weekje in het ziekenhuis in verband met heftige uitdroging. Dit is de hele zwangerschap een punt van aandacht geweest en uiteindelijk ben ik ingeleid met 37 weken in verband met ondervoeding, maar ook omdat meneer veel te klein zou zijn.

Deze derde zwangerschap heeft een behoorlijke impact gehad op iedereen. Ook voor mijn twee andere zoons was dit geen leuke ervaring. Vooral de oudste van 7 maakte alles bewust mee. Ik was zwak, had weinig energie maar had wel nog twee kinderen rondlopen die ook heel terecht aandacht nodig hadden en hier om vroegen. Als mama probeer je jezelf groot te houden maar dit is niet altijd haalbaar. In de zwangerschap is er veel terecht gekomen op de schouders van papa maar gelukkig stonden de opa’s en oma’s ook altijd voor ons klaar, anders was het nauwelijks te doen geweest.

"Ik had weinig energie, maar wilde mijn twee kinderen natuurlijk ook de aandacht geven die ze nodig hadden. Als mama probeer je jezelf groot te houden."

Praktische veranderingen

Natuurlijk verandert er een hoop. Zo moest ik mijn fijne, kleine autootje inruilen voor een auto die wél ruimte bood aan mij, drie kinderen en alle spullen die daarbij komen kijken. Gelukkig hebben we in ons huis veel ruimte waar we makkelijk nog een kindje kwijt kunnen. Al ben ik wel van mening dat als we kleiner hadden gewoond het dan ook wel had gepast! Je maakt er gewoon ruimte voor, het is maar net hoe jij jezelf daarop instelt.

Ruimte kun je creëren, maar financieel is dat anders. Kinderen kosten nou eenmaal geld en een baby misschien in het begin wel iets meer. Je hebt toch luiers nodig, als je geen borstvoeding geeft heb je flesvoeding nodig. Van de oudste jongens heb ik alle kleertjes bewaard maar ik koop toch graag iets nieuws voor de kleinste meneer. Omdat het leuk is maar ook omdat de kleren toch veranderen - en mijn smaak ook. Ook de opvang moet geregeld worden en dit is niet goedkoop. Ik werk drie dagen zowel voor een baas als voor mezelf, mijn man is één dag thuis en de oma's passen elk een dag op. Super fijn zowel voor ons als de jongens! Maar dit is niet overal zo en daar zul je toch over na moeten denken en het goed regelen.

Van 2 naar 3 kinderen

Ik vond zelf de overstap naar 2 kinderen iets meer omschakelen dan nu met 3. Ondanks dat ik na een postnatale depressie nog niet alles op de rit heb, doen we de kleinste er toch gewoon bij. Hij moet zich aan alles het meeste aanpassen. De oudste twee gaan naar school en hij moet toch mee. Zelf word je ook makkelijker. Waar ik bij nummer 1 en 2 alles volgens een strak schema deed is dit nu wel anders. Ik doe dingen onderweg, zoals een flesje melk in de kinderwagen. Nooit gedacht dat ik dit zou doen. Soms komt het door het tijdgebrek en is het gewoon makkelijker.

Vakantie met drie kinderen

Vorig jaar toen onze kleinste een paar maanden was zijn we met de caravan op vakantie geweest. Eerst een week op een camping nabij Disneyland en daarna doorgereden naar de Dordogne. We hebben een paar dagen Disney aangedaan en ook met een baby is dit te doen. Het vergt aanpassingen, want hij kan nergens mee in, maar voor ons mocht dat de pret niet drukken. We hebben heerlijk genoten met elkaar. We gingen om de beurt met de andere twee in de rij en een van ons bleef bij de baby. Ook in de Dordogne was het heerlijk. Een baby gaf ook wel rust want als hij sliep ging bijvoorbeeld papa met de andere jongens het zwembad in en kon ik languit op een heerlijke stoel genieten van een boekje en de zon.

Toch vroegen veel mensen zich af of we niet tegen het kamperen op zagen. Nou, eigenlijk niet echt. Ik was alleen soms bang dat hij niet veel zou gaan huilen op de camping waar het toch al gehorig is. Maar niemand had het over het af en toe huilen, maar juist over hoe leuk en lief hij was.

Weinig energie

Wat me in het begin zeker een beetje tegenviel was de tijd voor mezelf en de energie die ik níet had. Door een heftige zwangerschap, een postnatale depressie en een PTSS na de bevalling was mijn energie ver te zoeken. Het was niet gemakkelijk met 3 kinderen, toch 'overleefde' ik de dagen om vervolgens met weinig slaap weer een volgende dag in te gaan. Het is wennen maar vooral plannen. Je moet het toch samen doen.

We zijn gesetteld

Nu, na 10 maanden, kunnen wij eindelijk zeggen dat we het allemaal redelijk op de rit hebben. Zeker toen de middelste 4 werd kwam er een soort rust. Het is in de ochtend topsport om iedereen aangekleed aan het ontbijt te hebben. Gelukkig doet de oudste heel veel zelf, maar ook hij heeft aansporing nodig. Maar als de oudste heertjes op school zitten heb ik op mijn vrije dagen alleen de kleinste waar ik heerlijk van kan genieten. En als hij slaapt heb ik even een momentje rust.

(Nou ja rust... ook in huis moet er van alles gedaan worden, zeker nu de schoonmaakster niet meer komt. Gauw opzoek naar een nieuwe! Als de kinderen op bed liggen heb ik hier in ieder geval weinig puf en zin in!)

Zo doe ik het:

Na schooltijd tot aan het eten is vaak druk, iedereen moe en soms wat mopperig en jengelig. Het liefste besteed ik mijn tijd dan aan hen. Daarom zorg ik altijd dat ik voor de school uit is gekookt heb, zodat ik dat in de drukte niet meer hoef te doen. 

Echt heel veel tijd voor hobby's heb ik niet. Toch ga ik er wel steeds vaker op uit, heerlijk 's avonds even ergens met een vriendin naar de film of ergens lekker bijkletsen. Voor ons samen hebben we om de week op vrijdagavond een oppas, we gaan er dan heerlijk samen op uit! Dit kan van alles zijn lekker eten, bios of gezellig naar vrienden. Ik heb de tijd voor mezelf nodig om een gezelligere moeder te zijn maar ook om even op te laden.

Het is niet altijd mogelijk om weg te gaan, maar ik probeer het wel. Eén keer per jaar proberen we met hulp van de oma's een weekend weg te gaan, heerlijk even geen zorg!

Elke zondagavond gaan we zitten samen en bekijken we de week en kijken we wat we allemaal “moeten”. Er is een hoop te plannen zeker omdat ik ook een eigen bedrijfje heb waar ik ook 's avonds voor werk. Gelukkig hebben we onze draai gevonden en genieten we volop van elkaar!

"Mocht je ook de wens hebben voor een derde kindje volg dan je hart en denk niet te veel na. Ook met drie komt het allemaal goed!