Relatie vs. Kind: hoe alles anders wordt

Weet je dat moment nog, dat je intens verliefd je partner aankijkt (in mijn dirty mind na een heftige horizontale mambo) en denkt: 'JA'! Met jou wil ik een baby! NU METEEN! Dat moment is heerlijk... Je zult vast met weemoed terugdenken wanneer die wens daadwerkelijk in vervulling gaat. Want laat me je dit vertellen: een kind is gewoon keihard werken!

En dan te bedenken dat er mensen zijn die, op het moment dat hun relatie wel een extra impuls kan gebruiken, bedenken: ''laten we een kind nemen.'' Dit is net zo stom als het feit dat ik altijd maar 1 sok van een paar kwijtraak en dat ik 16.000 Tupperware deksel heb en maar 2 bakjes. Trust me, er is niks zo slecht voor de romantiek als een kind. Slaapgebrek zorgt ervoor dat je elkaar over de wallen heen amper nog kan aankijken en als dit je wel lukt, kun je eigenlijk alleen nog maar mopperen op elkaar.

Lees ook: hoe het echt is om kinderen te hebben

Is er al gepoept vandaag?

Gingen de gesprekken vroeger altijd zo diep.. uren kunnen praten over wat je wilde in het leven, je diepste wensen en verlangens. Nu praat je vooral over of er al gepoept is vandaag (door het kind FYI), hoe laat de laatste voedingen zijn geweest en wie hem of haar afzet op de kinderopvang/school. Voor de diepere gesprekken heb je geen puf meer. Je bent al blij als je 's avonds op de bank neer kunt ploffen en hersenloos een rondje kunt zappen. En laten we het dan maar helemaal niet hebben over wat er (niet) gebeurt tegen de tijd dat je je bed opzoekt. Stel dat je níet in slaap valt op het moment dat je je kussen ziet, is fiezelefozelen waarbij je continu 'shhhhhht!!' roept naar elkaar en weet dat je elk moment onderbroken kan worden door gehuil of een kind aan je bed op zijn zachtst gezegd best even wennen. 

Datenight

Ik kan alleen maar zeggen: vergeet elkaar niet. Ik ben er heilig van overtuigd dat je alleen een leuke moeder (of vader!) kunt zijn als je ook tijd maakt voor elkaar. En dan ZONDER kind! Trust me, uit eten gaan met z'n tweeën is wezenlijk anders dan met z'n drieën. In principe is het namelijk zo dat je je partner probably niet hoeft te voeren, snot hoeft af te vegen of halverwege het eten zijn luier hoeft te verschonen. Je hebt simpelweg andere gesprekken (of überhaupt gesprekken!) als je de tijd neemt om er echt met z'n tweeën op uit te gaan. 

Blijf praten

Neem het aan van iemand die hierin door schade en schande wijs is geworden: blijf communiceren! Praat over wat je voelt, wat je wilt en wat je mist. Gewoon over alles wat jou jezelf maakt en zorg ervoor dat je dit ook van je partner weet. Investeer in elkaar als partners op alle fronten en niet alleen als ouders. Tenslotte is het idee dat je uiteindelijk ook weer overblijft met je partner. En het is best prettig als je elkaar ook nog iets te vertellen hebt als je samen achter die geraniums zit. 

Lees ook: vragen die je krijgt als je maar 1 kind hebt