Fotocredits: Barefoot Blonde
Toen ze nog klein waren, aten ze álles. Maar ineens kwam de klad er in en weigerden de kinderen van contributor Karlien soms te eten. Deze 5 tips hielpen.
Als moeder van twee kinderen weet ik hoe het is als je kind opeens niets meer lust. Bij mij was het met name in de avond dat ze echt weinig aten. Van andere moeders hoor ik wel eens verhalen over kinderen die bij iedere maaltijd haast niets eten. Oef, daar zou ik best wanhopig van worden. Ik heb een paar trucjes achter de hand die me vaak geholpen hebben om mijn kinderen tóch te laten eten.
Mijn man en ik zijn niet zo van de schema’s. Maar toen de kinderen niet meer wilden eten in de avond, merkte ik dat ze meer en meer tussendoortjes kregen om het slecht eten in de avond te compenseren. We hebben toen regels ingesteld over wanneer ze eten kregen. Ontbijt, lunch, avondeten en op twee momenten een tussendoortje. Tijdens iedere maaltijd gaven we aan dat ze niet meer hoefden te eten, maar dat ze pas weer eten kregen bij het volgende eetmoment.
We kregen zelf meer rust, want we waren niet meer spastisch bezig met eten aanbieden. Nu de kinderen weer beter eten is dit schema lang verleden tijd.
Als je gaat onderhandelen dan weet je kind dat er ruimte is. Op die manier wordt het wel of niet eten een machtsstrijd.Laat het los. Je kind hongert zichzelf echt niet uit en eet wat het nodig heeft. Probeer de sfeer aan tafel gezellig te houden en focus niet op het wel of niet eten van je kind.
Jouw kind bepaalt hoeveel het eet, jij bepaalt wat je aanbiedt. Van een vriendin kreeg ik de tip om als tussendoortje verschillende hapjes aan te bieden. Wat stukjes komkommer en meloen plus wat rozijntjes. Leg het op een mooi bord en het eten wordt een feestje.
Het is een beetje in strijd met het idee dat je kind met de pot mee moet eten. Maar wat wij vaak deden was eten koken dat uit verschillende onderdelen bestaat. Bijvoorbeeld aardappels, groente en vlees. Van alles schepte ik wat op en ze bepaalden zelf wat ze aten. Maakte ik een saus met veel groente erin en daar ging ook de pasta doorheen, dan aten ze vaak niets.
Af en toe maakte ik hun lievelingseten: pasta met cherrytomaatjes en kaas. Als ze in bed lagen dan kookten we uitgebreid voor onszelf.
Mijn dochter was (en is) de moeilijkste eter van onze twee kinderen. Vaak roept ze al dat ze iets niet lust voordat ze het geprobeerd heeft. Maar zij is ook degene die het liefst helpt bij het koken. Als ik met haar naar de supermarkt ging, mocht zij helpen kiezen (pasta of aardappelen, mandarijnen of bananen). Doordat ze het gevoel had dat ze invloed had op wat ze at, ging het eten ook beter.
Andere artikelen in deze categorie