Slaap kindje, slaap

Het is 5 uur in de ochtend, ik rol me om in mijn bed, maar ik val er bijna uit. Ik balanceer op het randje van het matras, het nachtkastje biedt redding. Teruggerold van de schrik liggen er twee blote voetjes op mijn hoofdkussen.

Lief zou je denken, maar deze blote voetjes trappen om de paar minuten in je oog, een rechtse hoek op mijn linker wang of een kleine grote teen tussen mijn ribben. Als ik deze ontwijk, draait hij met verschillende yoga oefeningen cirkels in het bed. Met een half dichtgeknepen oog kijk ik naar de andere zijde; een tevreden mannetje ligt uitgestrekt met zijn armpjes omhoog en licht gebalde vuistjes zachtjes te snurken. Daarnaast op het andere randje van het matras ligt mamma te balanceren, een been heeft zich al aan de zwaartekracht onderworpen en kust de vloer.

Met z'n allen in een bed

We waren echt met z'n tweeën begonnen, maar de slaap wint het van tranen in de nacht. Dan maar met z'n allen. Ergens heeft het wel wat en vind ik het ook best gezellig en voelt het ook wel naar geborgenheid. De stilte en rust in huis, met al je liefdes in één bed liggen, het voelt ook niet eens gek, het voelt veilig. Dat het uiteindelijk een drama is om weer in slaap te komen vergeet je door pure overmacht en het slaapgebrek van je ruggengraat. Soms is het gewoon makkelijker om de stilte in de nacht weer te vinden. Maar je bent ook papa of mama en verdriet door een plasje in bed of onweer is dan met een knuffel en kus in het grote bed snel opgelost. 

uitslaaptechnieken

Maar oh wat mis ik soms het slapen in alle facetten die ik zo als een kunstvorm beheerste, tot in de fijnste details. Lang uitgestrekt en overdwars, opgerold met dubbele kussens en opgevouwen dekens tussen de knieën. Poedelnaakt of nog met schoenen, spijkerbroek en jas aan, na een te enthousiaste vrijdagmiddagborrel. Gewoon tot half 4 in de middag in je bed blijven liggen, omdat het regent. Ik kende ze allemaal, alle uitslaaptechnieken, en nu ... ben ik al deze vaardigheden verloren. Zelfs als ik heel hard mijn best doe.
Tja, slapen... Maar ach, ik word nu slapend rijk wakker.

Kus, arthur