Ook de feestdagen zijn nu even iets anders met zo'n kleintje.
Terwijl ik dit schrijf loopt het jaar 2015 op zijn eind. Een jaar dat voor mij en mijn vrouw in het teken stond van de zwangerschap. Een spannende periode met mooie maar ook spannende momenten.
Inmiddels zijn we alweer een paar maanden trotse ouders van een mooie dochter. Het is genieten maar ook erg wennen. Want alles is anders en gaat anders dan vroeger. Niet meer spontaan even een hapje eten of naar de bios. Niet meer uitslapen in het weekend. En zo zijn ook de feestdagen anders met zo'n kleintje.
Mijn vrouw en ik hadden voor kerstavond, eerste, tweede en zelfs 'derde kerstdag' heel ambitieus allerlei afspraken gepland. Ook nog eens allemaal buiten de deur. We houden wel van een uitdaging. Kerstavond vierden we bij mijn zusje. Hartstikke gezellig natuurlijk. Lekker met zijn allen bij elkaar. Vroeger deed je vijf minuten voordat je weg moest je jas en schoenen aan en je ging. Nu is dat ietsje anders.
Er moet een luiertas ingepakt worden en die kleine moet in de Maxicosi. Nog voordat ik haar er überhaupt heb ingezet laat ze weten dat ze het er niet mee eens is. Met een gebrul dat mijn trommelvliezen doet trillen probeer ik mijn hoofd koel te houden als ik haar een vestje tegen de kou probeer aan te trekken. Mijn dochter heeft echter armpjes zo dik, daar zou een Michelin mannetje jaloers op worden. Een leuke uitdaging en met het zweet op mijn voorhoofd stappen we uiteindelijk in de auto.
Eenmaal aangekomen bij zuslief wordt de kleine na een tijdje moe van al die prikkels, maar slapen ho maar. Dus besteden we de halve avond op de slaapkamer van mijn zus en zwager om de kleine te troosten. Een koud kerstmaal en direct na het toetje weer in de auto. Onze eerste kerstavond met een kleine is een feit. De kerstdagen verliepen overigens niet anders.
Feestdagen met een kleintje. Het is wat meer plannen en het is niet meer de vraag wanneer wij het zat zijn maar wanneer dochterlief het zat is. En zo hebben we diverse avonden in vreemde slaapkamers doorgebracht, druk om de kleine te troosten en weer in slaap te krijgen zodat papa en mama weer van het kerstdiner konden gaan genieten.
Om even lekker bij te komen van al die hectiek rondom de kerstdagen hadden we een weekje Zeeland geboekt. Lekker even uitwaaien. Vroeger pakten mijn vrouw en ik een klein koffertje in en dan gingen we. Nu pakken we voor ons zelf nog steeds dat koffertje in maar moet er ook nog het een en ander voor die kleine mee. Even een kleine opsomming: 30 hydrofielluiers, 15 setjes kleding, 2 slaapzakjes, heel veel luiers en nog veel meer. Met een auto zo volgepakt dat ik nog net het verkeer via mijn achteruitkijkspiegel kon zien reden we naar Zeeland. Daar hebben we eerst een uur gespendeerd om alles uit de auto te pakken en op zijn plek te leggen.
Nieuwjaar vierden we in Zeeland. Gewoon lekker met zijn drieën na al die drukte van de kerstdagen. Met een tafel vol lekkers en allerlei leuke programma's op tv waren mijn vrouw en ik klaar voor een gezellig avondje. Mijn dochter had echter iets anders in petto. Die vond het namelijk wel gezellig zo bij papa en mama en had geen zin om te gaan slapen en kreeg er ook nog eens krampjes bij. Om 23.00 uur sliep ze eindelijk en gelukkig bleef ze ondanks het geknal ook lekker slapen. In de ochtend had de kleine nog een leuke verrassing. Terwijl ik half slaapdronken haar luier ging verschonen zag ik dat ze flink haar best had gedaan. Het zat tot aan haar nek dus kon papa alles verschonen en de kleine omkleden. Een goed begin van het nieuwe jaar. Ik was meteen wakker.
En ook al was het anders dan anders, ik heb fantastische feestdagen gehad en genoten van een heerlijk weekje Zeeland met mijn gezinnetje. Het was een geweldig 2015 en ik kijk uit naar alle mooie momenten die we in 2016 met onze dochter gaan beleven. Gelukkig nieuwjaar!
Andere artikelen in deze categorie