'Gelukkig had ik de luxe om na de bevalling drie weken thuis bij mijn gezin te zijn. Even rustig inkomen.' Sebastiaan over hoe het is als kersverse vader.
Mijn dochter is bijna twee maanden en ik begin een beetje te wennen aan het leven met een kleintje. Kortere nachten, poepluiers en buikkrampjes waren mij vóór die tijd vreemd, maar lijken nu bijna normaal te zijn. Hoewel die kortere nachten in het weekend nog wel eens voorkwamen door een feestje hier en daar, vind ik het als kersverse vader allemaal wel even wennen. Gelukkig had ik de luxe om na de bevalling drie weken thuis bij mijn gezin te zijn. Even rustig inkomen.
Want je leven verandert. En dat is een waarheid als een koe. Want ineens ben je met zijn drieën. En ook al weet je al maanden dat het komen gaat, lees je alle boeken die er zijn en kijk je alle documentaires die er over gaan, het vaderschap ervaar ik pas nu ze er echt is.
Alles draait nu om die kleine. Als ik thuis komt van een dag werken dan is het eerste wat ik doe als ik binnen kom mijn dochter en vrouw een knuffel geven om vervolgens linea recta de luier van mijn dochter te verschonen. Als mijn vrouw net klaar is met koken gooien de buikkrampjes van mijn dochter regelmatig roet in het eten. Zo eindigen we nog wel eens met een lauw bord op schoot. Had ik vroeger erg gevonden. Nu niet meer. Ik troost mijn dochter liever.
Ook het weekend is anders. Het bestond vroeger uit feestjes, spontaan uit eten gaan of een drankje doen in de kroeg. In plaats van om drie uur in de nacht thuis te komen sta ik nu mijn dochter te verschonen. Maar als ze je lachend aankijkt dan kunnen me die uitstapjes naar de kroeg gestolen worden.
Uitslapen is er ook niet meer bij. Mijn dochter is mijn wekker en dat is een vroege vogel. Dus zitten we regelmatig met zijn drieën gezellig op de bank. Zaterdagmorgen half zeven. Maar eigenlijk geniet ik daar van. Fris en fruitig en je hebt de hele dag nog voor je.
Een dag waarop ik overigens hele andere dingen doe dan vroeger. Zo kan ik uren van mijn dochter genieten terwijl ze gebiologeerd naar een mobiel met ronddraaiende uiltjes zit te kijken. Ze kraait het dan uit van plezier en ik zit er bij en kijk er naar. Helemaal verliefd.
Ook lees ik haar graag voor. Of ze een favoriet boek heeft weet ik niet. Bij elk verhaal dat ik voorlees kijkt ze me even aandachtig aan.
Dansen doe ik ook in het weekend. Vroeger in de kroeg, nu met mijn dochter in de woonkamer. Ze is overigens geen goede danspartner, want meestal valt ze vrij snel in slaap met haar hoofdje op mijn schouder. Terwijl papa doordanst is dochterlief vertrokken naar dromenland.
Even wandelen doen we ook. Maar dat is meer voor papa en mama. De kleine spruit is namelijk binnen luttele seconden vertrokken zodra we ook maar twee stappen buiten hebben gezet.
Laatst namen we haar in het weekend mee naar een feestje van mijn werk. Leuk. Even de kleine showen natuurlijk. Trotse papa en mama. Terwijl de directeur zijn speech inzette, dacht mijn dochter hem wel even te gaan overtreffen. Krampjes. Dus nog voor het eten werd geserveerd zaten mijn vrouw en ik alweer in de auto op weg naar huis. Nadat de kleine weer wat was gekalmeerd hebben we maar een pizzaatje besteld.
Met mijn vrouw naast me op de bank, een pizza op schoot en de kleine tussen ons in, voelde ik me gelukkig. Weliswaar een heel ander weekend, maar wel een weekend met mijn gezin en veel quality time met mijn dochter. Het nieuwe weekend vieren bevalt me wel.
Andere artikelen in deze categorie