Toen ik net moeder was geworden van Ruben, ging er een hele nieuwe wereld voor mij open. Alles was nieuw! En eerlijk toegegeven, ik heb in dat eerste jaar best wat 'fouten' gemaakt.
Fouten maken is menselijk toch? En toch kon ik mij bij sommige fouten die ik als 'nieuwe' moeder maakte, echt voor mijn kop slaan. 'Hoe dom kan ik zijn?' dacht ik soms. Nou mama's onder ons, hier zijn ze dan, doe er je voordeel mee!
Niet zo gek ook als je van een steile trap af loopt met Maxi-Cosi in je hand, een tas met baby-uitzet én een boodschappentas. Gelukkig heeft Ruben er niets van gemerkt en kwam ik er met wat blauwe plekken goed vanaf.
Tijdens een verschoonronde was Ruben nogal in paniek. De la van de commode stond open, ik pakte even snel een billendoekje van het plankje boven de commode en boem: Ruben rolt de la in.
Dit is me helaas twee keer overkomen, al zou je zeggen dat ik van de eerste keer geleerd zou moeten hebben. Babyhandjes zijn vliegensvlug en voor je het weet, zitten ze in de la die je net dicht wilt doen. Auw!
Er stond een heel mooi plantje op precies de goede hoogte voor Ruben. Hij grijpt er met zijn handjes naar, de plant valt op de grond en de aarde verdwijnt in zijn neus en mondje. Schrale troost: dit heeft hij daarna nooit meer gedaan.
Ik had zin om even met een vriendinnetje te gaan lunchen in de stad. Even vergeten dat Ruben ook moest eten en dus had ik geen babymelk meegenomen. Het werd een heel kort uitje, we waren zo weer thuis.
Even een glas water op tafel zetten, moet kunnen toch? Niet met een baby in de buurt! Het glas was zo weer van tafel verdwenen en toen was het huilen geblazen. Ook hier heeft Ruben van geleerd, hij laat voortaan alles gewoon staan. Ook niet erg.
Kennen jullie ze, die flesjes met een losse bodem die je zelf nog in elkaar moet zetten? Ik had zo'n flesje klaargezet op het aanrecht om het vervolgens te kunnen vullen met afgekolfde melk. Even vergeten om de bodem goed vast te draaien, dag melk.
Waarschijnlijk overkomt iedereen dit wel een keertje: je geeft je kindje een hapje eten en het is nog net iets te warm. Geloof me, dat doe je dus ook maar één keer!
Het is weleens voorgekomen dat ik buiten ging wandelen met Ruben en dat ik hem net niet warm genoeg had aangekleed. Gelukkig liet hij duidelijk merken dat hij het niet naar zijn zin had en we waren dan ook zo weer binnen.
Ik weet het nog goed. Ruben was drie weken oud en we hadden een afspraak bij de makelaar voor ons nieuwe huis. Ik gaf nog borstvoeding en was vergeten om de zoogcompressen te verwisselen. Tijdens het gesprek dacht ik al iets te ruiken, even later was mijn kleding doorweekt.
Ach ja, het stelt misschien niet zoveel voor en het zal iedere 'nieuwe mama' een keer overkomen. Toch voelde ik me op die specifieke momenten echt een onbenul en een slechte moeder. Je wilt het toch goed doen en door de hormonen ben je waarschijnlijk al eerder van de leg dan normaal. Gelukkig heb ik ervan geleerd (en Ruben ook!) en weet ik dat, mocht er ooit een tweede komen, fouten maken heel normaal is en helemaal niet erg.
Andere artikelen in deze categorie