1 meter klein of 1 meter groot, in ieder geval 1 meter peuter en 1 meter boef. Is het echt zo snel gegaan? Arthur over later als je groter bent.
Nog dagen of misschien wel straks komt onze tweede jongen. Ben zo benieuwd hoe hij eruit ziet, het gekke is dat ik mij al bijna niet meer kan voorstellen hoe het was met Boris. Ik kijk af en toe nog vol ongeloof naar de foto's; was je echt zo klein, zo licht en sliepen we echt zo weinig...?
Ik merk wel dat ik veel nadenk over hoe het straks is als ze groter zijn, al zou ik het liefst willen dat Boris altijd zo blijft. Maar ja, ik weet het, hij wordt groter en ouder en groeit en leert. Vandaag, precies vandaag dat ik dit schrijf is hij 1 meter; 1 meter klein of 1 meter groot, in ieder geval 1 meter peuter en 1 meter boef, en vierkante meters ondeugd en kattenkwaad. Wat is nou een meter zou je denken, maar ik heb het gevoel dat elke centimeter die hij groeit mijn liefde voor hem steeds maar groter wordt.
Ik stel mij dan zo voor dat we straks met ze tweeën een biertje drinken aan de bar, of in de herfst na een lange wandeling soep staan te maken in de keuken. Of elkaar jankend in de armen nemen na een fikse ruzie, of dat ik in de woonkamer zit en we kijken elkaar aan en ik geef jou een knipoog, meer hoeven we niet te zeggen, ik begrijp je en jij weet dat ik het snap. Ik zie het dan al voor me, je bent opgegroeid als een echte fijne vent, je hart zit op de juiste plaats, maar vooral, je bent gelukkig. En alsjeblieft hou gewoon nog van een knuffel, ik wil je ook als je later groter bent nog een knuffel geven, geef me dat geluk.
Ik weet, het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar zo af en toe droom je toch alvast, van hoe je hoopt dat het later zal zijn. Ik weet het, het zal niet eenvoudig zijn, het wordt zelfs straks vast nog regelmatig heel lastig. Ik zal het vast niet eens zijn met al zijn beslissingen en er komen nog heel veel moeilijke keuzes. Als ik alleen al kijk hoe eigenwijs ik kan zijn, dan staat mij nog wat te wachten. Straks opnieuw slapeloze nachten, niet van het huilen, maar dat hij nog niet thuis is. Geen pappa meer, maar pa of nog erger ... vader. Gelukkig mag ik nog er nog even over doen ...
Voorlopig koester ik de gedachte dat hij nu nog zegt : "Als ik later groter ben neem ik ook een baardje, net als papa".
Andere artikelen in deze categorie